ماه نو

من آدم خوش خنده ای بودم

کسی که دنیا قدّ ِ مُشتش بود

اون لحظه های غرق آرامش

چه اتفاقایی که پُشتش بود
.
حالام نه که اصلن نخندم...نه!

بغض ِمیون ِجمع ، بی فایده س

من بیشتر توی خودم می رم

گریه نمی کنم جلو هر کس
.
یه فرق ِعمده با همه داری

فرقی برات نداره هیچ حالم

اونقد چشاتو پیش ِروم بستی

که بی هوا افتادی توو فالم
.
گفتی نمی خوای با کسی باشی

گفتی و سخته باورش ، جونم!

گفتم کسی دیوونَته شاید

کسی به غیر از من...چه میدونم!!؟
.
منو نجاتم بده از عمق ِ

کابوس این فکرای آشفته

وقتی تو رو می بینمت هر روز

از سَرَم عشقت مگه می افته؟
.
اگه احساس من از دست بره باعث و بانیش تویی

اگه این عاشق الان یه شاعره باعث و بانیش تویی
.
م.ر

خوش به حالت عزیزِ دلم
که چشات شادن و دلت قرصه
خوش به حالت که بعد من هر شب
یکی هَس حالتو یه ریز می پرسه!!
.
سرِ من ، گرم شعر و درسه هَمَش
با همین غصه های روو دوشم
وانمودَم نکن که غمگینی!!
خبرش چون رسیده به گوشم
.
فرقی بین نبود و بودم نیست
زندگیت روو روال قبلیشه
کنج ذهنی که خاطراتم هست
عشق تازَه ت چطور جا می شه؟؟
.
پُرَم از مرور هر شَبَه ت و
کوله باری که توش اشکه فقط
تیکه تیکه دلی که می شکستی
تنها یادگاره که مونده ازت!!
.
تا ازم راجع به تو می پرسن
هیچ جوابی توو آستینم نیست
واسه برگشتنت به آغوشم
نورِ امّیدی که ، ببینم، نیست!!
.
دست و پاتو نبستم از اول
که بری بدون ترس و عذاب
من دچارم به شعر و بی خوابی
تا برام بمونه ترس و عذاب!!
.

م_ر 

فرقه میون بچه ی جنگو

اون بچه که توو نعمت و نازه

فرقه میون من و تو وقتی

دشمن روو خوابم بمب میندازه!
 

از لحظه ای که چشم وا کردم

رویای ما با هم تفاوت داشت

تو خوابت از عروسکات پر بود

خواب من از مین ها که بابا کاشت!
 

تو فکر اون مهمونیا هستی

که دامنت چین چین و گُلداره

من فکر این َم مهمون امشب

توو خونه مون توپه یا خمپاره؟؟!

تو اضطرابت دَرسِته...نمره س

اصلا اینا عین خیالم نیست

برا منی که قَرضیه جون َم،

فرقی نداره یازده با بیست

کاشکی منم شبیه تو بودم

دنیامو آرامش بغل میکرد

کاش درد و دل های توی شعرام

مُشتی از این غَمارو حل می کرد

توی جهانتون نمی دونم

چرا فقط سهم من ، این ، می شه؟

چرا فقط مرگ من و دوستام

به چشم دنیا باید عادی شه؟؟
 

گرفتن این خاکو ، جووناشو

گرفتن هرچی حقمون بوده

عجیبه این زمین با این وسعت

به ما که می رسه ، چه محدوده!

هیشکی به یاد درد اون کودک

که آرزوش می پاشه از هم نیست

انگار کسی چیزی نمی بینه

با اینکه دوربین ، ظاهرا کم نیست
 

وقتی جهان منفعتش اینه،

وقتی می خواد نبینه این حالو

تنهایی می جنگیم و می جنگیم

شبیهِ این چن سال ، باز امسالو
 

خدا ولی خیلی حواسش هست

پاداش اشکامونو پس می ده

جبران هر نفس که از دَس رفت

توو قلبِ قدس ، به ما نفس می ده!!

پ.ن:من قرن هاست که فیس بوک ندارم دیگه!!!

روو دوش چشمامه

(تویی) که از دَس رَف

اونی که می خوامه

شما بگید اصلن،بدتر از اینم هس؟

شطرنجیه دنیام

سهمم فقط کیشه

می شه با لبخندت

ماتم کنی،می شه؟؟

توو بازی عشقت،بازندگی عشقه

بکُش منو...من که

عینِ خیالم نیس

دیوونه مثلِ من

آدم،توو عالَم نیس

اینه خودآزاری،من یه خودآزارم...

بَدی و شَکّی نیست

بَدی ولی ماهی!!!🌙

گفتم که دیوونَه م

هذیون می گم گاهی

ببین چیکا کردی،با منِ بیچاره!

جامو کسی پیشت...؟

دِ اعتراضی کن!

یه بازی تازه ست!!؟؟

پس یالّا...بازی کن...

کاشکی ببازی تا...! اَمّا نمی بازی!تو خوبه شطرنجت...

وقتی که پیشت خودکشی کردم
جهان من خودِ جهنم بود
از اینکه فکرت چی سرم آورد
هر قدری می گفتم برات کم بود

قرصام , اوایل همدمم بودن
ترکم نمی کردن...شبیه تو
وقتی باهاشون خودکشی کردم
درکم نمی کردن...شبیه تو

دوستام بهم گفتن که دس بردار!
الآن ولی دیره برام خیلی
مثل کمک های هلالْ احمر
به اون که جون داده توی سِیلی

خوبم و همین کافیست...

خدایا شکر

از هفته ی دیگه میرم بیمارستان.

بالاخره دارم میرسم به اون چیزی که براش لحظه شماری میکردم مدتها

خدایا شکرت...

پاییز نیمه جون همه ترسش

از سوز,از برف,از زمستونه

بیچاره توو تقدیرشم اینه

هر جا بره حرف از زمستونه...

م.ر

زمستون خوب و پر برفی رو براتون آرزومندم

هر چند که به نظرم تابستون و گرماش یه چیز دیگه ست :)

راه من از کل آدمای این شهر جداست...

ترانه ی جدید و نصفه نیمه م :)

دوباره دلهره

ترس از تموم شدن

صدتا به نفع تو

هیچی به نفع من!!

دیره درد و دل کنم برات اما

بعد تو مرگم اختیاری بود

تو که آخرش میخواستی بری

اصلا این اومدن چه کاری بود

آخه تکلیفتو مشخص کن

من که تنها یه عمرو سر کردم

سخ(ت) نبود تا تهش ادامه بدم

رفتی که شبا خیالی بخوام

به تو عاشقانه نامه بدم

چن تا از نامه هام بهت نرسید؟؟

جای عکسات شبیه اون روزا

لای هر کتاب و دفترمه

حالا نامحرمیم جلو عکسات

خیلی وقته روسری سرمه!!

من هنوز اعتقااااد دارم به...!

حلقه ی ازدواج روو میزت

حلقه ی ازدواج توو دستم

سادگی شاخ و دم نداش وقتی

پای عشق تو شرط می بستم

من با اون حلقه خودکشی کردم

قبل اینکه بخونی این شعرو

کنج خونه خودم رو ، داااااار زدم

چی شد که داستان عشقمونو

اینجوری واسه دنیا جاااااار زدم؟

فک کنم زیادی خسته شدم!!!

این روزا حال هر دومون زاره

ولی اینو بگم که دکتر گفت

قبل هر چی ، امید اثر داره

سرطانه!!!برات سخته!!! قبول

ولی راه گریزی نیست اینبار

خودتو گاهی به جای کسی

که بدتره حالش از تو بذار

بذا(ر) دنیا جلوی چشمامون

آرزوهامونو خراب کنه

حتی به دکترت اجازه بده

بیاد و هر دومونو جواب کنه

تو به این حرفا بی توجه باش

کلی برنامه واسه فردا هست

اونکه خط زد روو دفتر فرداش

در خوشبختیو به دنیا بست

پس ادامه بده!بجنگ تا آخر!

به امید امید زنده بمون

آخرین التماس من اینه:

که خدایا یه معجزه برسون