دشــتی چندین روز...با شدید ترین 

  زلزله هابه شدت لــــرزید

اما مقــــاوم تر ایستاد

....................

  زلـزله...دردهای نا گفته ی خاک پاک دشتی   

 زلـزله...شکوفـــایی سالها..بغض های نهفته   

......................

بهــار آمدعجــب گل کاشت دشتی

سراز خوابی گران برداشت دشتی

  زخـاک شُـنــبه آخــر ســردر آورد   

    همان داغـی که دردل داشت دشتی        

............................

دراین شبها سـتاره می شکوفم

شکســته، پاره پاره می شکوفم

شقـایق درشقـایق، زخم درزخم

بهــار آمـد، دوبـاره می شکوفم
............................

تو گفتی عیــد شد محفـل بگیریم

کنار دست گـــل منــــزل بگیریم

بیــــا بـا دستـــمـــال مهــــربانی

شبی هم گردوخاک ازدل بگیریم

....................

تورا دستی به گل چیـدن نگیرد

خـــزانی دربهـــــار تـن نگیرد

دراین دنیای غربت لحظه ای هم

خدا هـــرگـــز تورا ازمن نگیرد

...................

مسافرخسـته خسـته می نویسی

لب گل را تـو بسـته می نویسی

به نستعلیق چشمت ای پری رو

دل مــا را شکســـته می نویسی

.....................

ای باغچه پس کجاست سوسن هایت؟

بــا داغ جنـــون فصل شکفتــــن هایت

تنهــا تـراز اینی که تو را حس کردند

درغـــــربت بــی نهــــایـت تنهــــایت

.......................


فصل شکــــفتن

امــروز روز تازه ی گـلها شکفتن است
در این کــویـر، وسعت دریا شکفتن است
با کاروان سبـزه و گـــل هــمســفر شویم
برخیز، فصل رویش و زیبا شکفتن است
زیباتـرین ســرود گـــل انــدیشه ی بـهـار
از خــاک تــا بــه اوج ثــریا شکفتن است
یک عمر غنچه غنچه نشـستیم در سکوت
ایـن درد را عـلاج ، فقط بــا شکفتن است
دارد بهـار می رسد از راه ، ای عــزیـــز
یک گام سـبز .فرصـتمان تا شکفتن است

............................

دوســتان عزیزو گرانمایه

 

متاسفانه پس از ماه ها تـلاش مستمـردردرمان

چشـــم هایم.این روزها هـردوچشمم بخصوص

چشم راستم تـارمی بینم.وتا کنون ازطرف چشم

پزشک ها دربـوشهر،شیـرازوحتی تهـران کـار

چندان مفید وامیـد بخشی جهت درمان چشمهایم 

 صورت نگرفته شاید،چشم پزشک های مجرب 

 شـیرازوتهران نصیب مـن نشد تا اساسی درمان  

 شوم وتا کنون نتیجه ی درخورتوجه حاصل نشده 

 است،تاجائی که بعد ازگذشت یک سال هنوزبرای  

خواندن ونوشتن چند خط بازهم مشکل دارم،روی 

 همین اصل،باپـوزش ازهمه ی عـزیـزان درپاسخ 

  کامنت های ارزشمندشان معذورم وازهمه دوستان  

  بزرگوارم التماس دعــادارم

....به امید شفای حضرت حق....

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

   

جزدوست در ِکلبه ی ما برهمه بسته ست

ایـن خـلـوت آرامش دلهــای شکســته ست

........................

دراینجا عاشقی کـاری مهم نیست

پرازبغضی ومی باری مهم نیست

   بــرای ایـن دل بـی صاحـب مــن 

شکستـن های تکـراری مهم نیست

.................

می سوزم اگرچه سرد قایم شده ام

نـارنجـــی وزرد زرد قـایـم شده ام

یک توده ی انفجاربغضم که درست

              پشت ســرهــرچـه درد قـایم شده ام            

           ...................          

دلــم تنگه خـــریداری نداره

خـرابه خـونـه دیـواری نداره

خبراز اتفـاق تــازه ای نیست

کسی با هیچ کس کاری نداره

   ................    

        چه تعبیری ست این خواب شکسـته          

             به دریــــا عـــکس مهتـــاب شکسته               

     تمام سهـــم مـــن ازعشــق این بود        

عصـــا وعیـــنـک وقـــــاب شکسته   

.............

 من مانده ام ودلی غریب وساده 

  ایـن رهـگـذرهمیشه دورازجاده 

 روی دل نازک شما چنـدین بـار

 دیــدم کـه شمـاره ی دلــم افتـاده 

 ..................................

         همین.......حتـــــــی            

زمــــان دارد ســـــرِ نـاساز گاری با زمین حتی

ازاین بازی خودش هم خسته شد نقش آفرین حتی

منـم از شاخه ای افتاده برگی خشک وسر گردان

مرا با خود ببـر،ای چشمه جـاری همـــین، حتـی

ندادی سهــــم چشما نم به جـــز شبهـــــای بارانی

که بنویسم تورا من خیس،هرشب بیش ازاین حتی

به شعر من نمی گنجی که توشیـرین ترین شـوری

برایت تا بگویم صد غـــــــزل دریـــــــا ترین حتی

در این بی تکیه گاهـــی ها چه تنهــــا مانده ام حالا

      ســــراغم را نمی گیــــری، تو هم ای نازنیـن حتی                           

                     .......................                        

  بــدرود یـاران صاحبــدل

 

 از ما گذشت خــوب وبـــد، اما تـوروزگار

فکری بحال خویش کن این روزگارنیست

...............

  

تو از گل بهتری چندین برابر

بهــــار دیگـــری چندین برابر

یقـین دارم پس از داغ شکستن

دلمــرا مـیخـــری چندین برابر

.............

هــوا ابـری، ولی مبهــم نمی دید

غــــم دور وبرش را کم نمی دید

وحالا روز روشــن شاعـــــر ما

خودش حتی خودش راهم نمی دید

 

 

چشم هایم رفیق نیمه راه شدند

                   

...............

.

  دیر آمدی وعمــــر دل من تمام شد..... 

   

پس ازعدم نتیجه گیری دربوشهردرموردمشکل

تار بیـــنی وکم سویی چشـــم هایم ،با پاسخ نه

چندان امید کننده پزشکان فوق تخصص بوشهر

،برای ادامه درمان ورفع مشکل چشـم هایم که

مدت هاست به درد شــدید وتارچشمی وغم کم

بینایی مبتلایم.عازم شیرازشدم،که پس از هزینه

های فراوان واقامت چند روزه درشیراز،توسط

پــزشکان فوق تخصص چشـم آنجانیزجواب رد

شنیدم.ومشکل را(ازبین رفتــن کلی سلول های

بینایی چشممم اعلام کردند)وحالاناامیـد به شهرم

برگشــته ام.که حتـی تایپ ونوشتن وفعالیت های

های مختصرنوشــتاری وخوانـدنی نیزبرایم بسیار

مشکل شده است،واقعا دراین روزهای تنهایی که

همه ی عشـق وامیـدم،قلمـم ونوشتن وســرودن بود

یکبـاره از دســـت رفتــه، وشــرمنـــده پیام های

محـبـت آمیــزدوســتـانی شدم که سـال هـاست از

ســـراســرکشـورمـورد محبتـشان قـرار گرفته ام،

وحالادریـــغ ازچند خطی پاسخ،که چشــم هایم

یـاری ام نمی کنند، این بود حاصل ســی چهــل

سال خدمتــم وعــاقبــت عمــری که برسرارزش

واعتبارقلم گذاشتم،خدایاغیرازتو،نه کسی می بینم

نه یـاروهمنفسی، تا دراین بی تکیـــه گاهی دستم

گیرد،به حرمت حضرت فاطمه زهــراس، گوهر

عصمت عالم هستی،چشم هایم رابخاطرخدمت به

راه خودت به من باز گردان

........................

بدرود.....یاران همدل

 

هاشمی زاده

.......................

 

خاطــــــــــره

 

آن نوای ربَّنــا درعطر افطـاری چه شد؟

آن طنین آشنا با سیـــنه ها، آری چه شد؟ 

درهـــوای خاطرات ازعطش لبــــریزمان

رد پای روشن آن چشمه ی جاری چه شد

عطــر وبـوی آن غذاهای لطیف ساده مان

در میان سفـــره ی نقش قـلمکاری چه شد

نوبهــــاری بود وشبهــا تاسحـــربا همدلی

گل نشستن هایمان درفصل بیداری چه شد

سادگی بـود وهـــوای دلنشیــن عطـر چای

راسـتی لطف وصفای نان بازاری چه شد

سفـره هـا لبریز،اما خالی ازاحساس عشق

 بااذان، شوق شکفتن های افطاری چه شد؟ 

ــــــــــــــــــــــــــــ

 

قدم از کوچه ی بن بست بردار

وهر چه خاطراتت هســت بردار

به خاکســتر نشاندی هستی ام را

بیـــا واز دل مــن دســـت بـردار

.................

 

مـــرا دل..از ازل تنگ آفریدند

بــرای غـــم همـــاهـنگ آفریدند

مرا دل شیشه ای کردند و،آنگاه

برای تـو دل از ســـنگ آفریدند

 

..................

زمین در بستر شب خواب می رفت

شب از تشویش وبی مهتاب نی رفت

ومن افتـــاده برگ از شاخــــه ای که

پس از عمـــــری بروی آب می رفت

................

رباعــــــــــی

 

این دل..دل پاره پـاره هی می شکنی

این شیشه به یک اشاره هی می شکنی

عاشق شدن تو نیز رسمی ست عجیب

دل می بری و دوبـاره هی می شکنی

.................

تصویرهمان زبـان درازی هستیم

بی جاذبه فکرصحنه سازی هستیم

هر گز دلمان بهـــــم نخواهند رسید

ماننـد دوتــــا خط مــــوازی هستیم

.................

از دوستان عزیزوبزرگوارم استدعا میکنم

قبل ازدرج نظر،مطالب بالای وبلاگ واین

پست را مطالعه بفرمایند ، با پوزش

 

 

 

 

    رباعــــــی

 

شاید دلــم از چشم تو شــک بردارد

 

از قنـــــد لبــت گـــاه، نمک بر دارد

 

ازهق هق گریه های خودمی تــرسم 

 

 هــرشـب دل نـازکـــم تــَرک بردارد  

..............

 دوبیــــتی

 

اگـــرداغ دلمــــرا دیــــده باشی

 

شقــایق می شکوفــد این حواشی

 

مبــــادا بـــا نـــــگاه آتشــیــــنـت

 

نمک بر زخــــم های مـن بپاشی

 

...................

 

 

 

................... 

باغ نـــــــــگاه

 

  گل مـی کنـد به باغ نگاهت جـوانی ام 

 وقــتی بروی دامـن خـود می نشانی ام

 داغ جنون قــطره ی اشکم به چشـم تـو

هرچند ازدوچـشم خودت می چکانی ام

مـن عــابــرشــکســته دل خـلـوت تو ام

تا بیـکران چشــم خــودت می کشانی ام

یک مشـت بغض یـخ زده تفسیرمی کند

انـــدوه و درد غربـت بــی همــزبانی ام

وقــتی پـریـد رنگ تــواز پشت قصه ها

تصــویر شد نهـــایت رنـگــین کـمانی ام

تو،آن گلی که می شـکفی در خیــال من

پُرمی شود زعطر خوشــت زنــدگانی ام

در کـهـکشان چـشــم تـو گـم می شود دلم

سرگـشتـــه درنــــهایــتی از بی نشـانی ام

 زیــبــاترین ردیـف غـــزلهـــای من توئی 

ای یـــــار ســــرو قـــامت ابـرو کمانی ام

حــالا بیـــا و غـــربـت مـا را مــرور کن

ای یــــادگــــــار وســعت سـبـز جـوانی ام

       

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 

 

معـــلم الگوی عشق و ایــثـــــار

تا در کـلاس درس وفـــــا پــا گذاشتیم
صدهـــا گل ستـــاره شکــوفـا گذاشتیم
جاری شدیم تا به میـــــــان کــــویرها
ذهن زلال و آبـــــی دریـــــــا گذاشتیم
ایثـار و عشق وعاطفه و شور زندگی
پیوسته در جهــان به تمـاشـــا گذاشتیم
هرجا که چون نسیم ،گذرکـرده ایم ما
لبخند مهــــر بر لب گلهــــــــا گذاشتیم
سهم دل شکسته ی مـاعشق بود وامیـد
دنیـــــا برای مــــــردم دنیـــــا گذاشتیم
هر ذره ای که درنظـر مــا عبور کرد
او را به اوج خلــــوت عنقـــــا گذاشتیم
تخته ســیاه شاهـد مـــوی سپـــــــید مان
پنهــــان حکایتی که هویـــــــدا گذاشتیم
اول بنا نبود که سـوزنـد عـــــا شقـــــان
این رسم تازه را به جهــــان ما گذاشتیم
در روزگار برتـن هـرمرده ای ، زعلم
انفـاس روحبــــخش مسیحـــــــا گذاشتیم
ما شِکـــوه از کشاکش دوران نمی کنیم
موجیم و کــــار خویش به دریـا گذاشتیم

شادیم با تمام مصائب ، کــه در جهـــان
علــم و عمــل به شـیوه ی مــولا گذاشتیم
باعصمت و طهارت و ایمان به روزگار
تقلیــد خود به حضـرت زهــــرا گذاشتیم
نشناخت کس مقــــام معلــم به جـز خــدا
ما اجـــر کــار خــویش به او وا گذاشتیم
رفتــیم و در کــلاس به عنوان یـــاد گار
آنجا دل شکســتـه ی خــود جــا گذاشتیم

   ...................

        بهــاراینجــاست، ازافسـانه کمتر..

        گل شب بوست ،خوشبختانه کمتر..

         به شکل پیـــله ابــریشـم نـوشتــند.. 

           مسیــر بــاغ، از پـــروانــه کمتر..   

   ...........

      دراین شبها سـتاره می شکوفم 

     شکســته، پاره پاره می شکوفم

     شقـایق درشقـایق، زخم درزخم

    بهــار آمـد، دوبـاره می شکوفم

  .............

   فضا تنگ ست  اوج بـال ها بعد

  شبی خاموش و قیل وقـال ها بعد

   زمان وفرصت عاشق شدن نیست

    قـــرار مــا بمــانـــّد سـال هـا بعـد 

  ..........

   تورا من یاس وسنبل هم نگفتم

  وحسـنت را به بـلبـل هم نگفتم

  تو نازک ترزگلهـایی، ولی من

   به تو نازک تر از گل هم نگفتم

 ..........

   کویـرم با توصد پیوند دریاست

  بـرویَم وسعتی لبخــند دریاست

   زتوفان های چشمت ای بلاخیز

    بگو تا ساحل من چند دریاست؟

    

   

FONT>

درعالـــم عشق پـاک ســرمست

سیمین به جلال خویش پیوست

پرواز ملکوتی بانوی ارزشمند اهـــل قلم..شادروان

  سیمین دانشوربراهالی قلم واندیشه تسلیت

............................ 

شاعــری درد بــزرگی ست خـدا می داند

چـه کسی درد مــن ودرد شــما مـی داند؟

 

رباعـیات و دوبیـــــــتی های تازه

ــــــــــــــــــــــــــــــــ

رباعـیــات

با خـلوت ســوت وکـــورعــــادت کردیم

بـا کـــوچــه ی بی عبــور عــادت کردیم

ماننــد کسی که عکـــس از او می گیـرند

لبــخـــنــد زدن بـه زور ،عــــادت کردیم

............

 در ذهن قفس نقش پــری بگذاریم 

بر قـله ی دار،یا ســـــری بگذاریم

 با ایــن همـه بیـقـــراری ِ دلهــامـان

 بایـــد که قـــــرار دیگــری بگذاریم

ـــــــــــ

ما همسفـر صمیمی غـــم هستیم

از نسل غــریبان محـــرم هستیم

موجیم و کنار دست هم در دریا

آشفته تر از همیشه با هم هستیم

ـــــــــــ

در سیـنه ی من به اشتـــباه افتادی

با ساز خودت به اشک و آه افتادی

من تازه به خواب رفته بودم ای دل

تو در دل شب تـازه به راه افتادی

ـــــــــــ

من اهـل شکستــه هـــای بی پیوستم

با یک دل خون که مانده روی دستم

بار دل من چقـــــدر سنگیــــن بستـند

شایـد به گنــــاه اینکه شـاعـــر هستم

ـــــــــــ

از خاطر من حال وهوایت نرود

تصویر شکسته بسته هایت نرود

از سمت دل شکســـته ام می آیی

آهسـته بیا شــیـشه به پـایت نرود

 

دوبیـــــتی ها

 

مسافر خسته خسته می نویسی

لب گل را تـو بسـته می نویسی

به نستعلیق چشمت ای پری رو

دل ما را شکســـته می نویسی

...........

غبار آلــــوده چون حال جنوبم

پـــریشــان مثل احــوال جنوبم

دلی لبـــریز آتش باز، یخ بست

دلـــم قطبـی خـودم مــال جنوبم

ـــــــــــ

همیشه سوز از من ساز با تو

کشــیدن با دل من نــــاز با تو

منم آن عقده ی سربسته ای که

شبی هم می شکوفم ،بـاز با تو

ـــــــــــ

به قلب حوض عکس ماه افتاد

دلــم دست تــــو بـود و آه افتاد

برای خاطــــر تو لحظه ای بعد

خودش را جمع کرد و راه افتاد

ـــــــــــ

من و تو لحظــــه هـای اتفاقی

قــــرار بســـته ی دو هم اتاقی

پس از تو درسکوتی بی نهایت

دل من روی دســتم مانده باقی

.........

همیشه پا به پـایم گـریه می کرد

درآن حال وهـوایم گریه می کرد

وگاهـی روبـرویـم می نشست و

       به حال خنده هایم گریه می کرد       

..........

      زمستان ست وفصل سرد برگرد       

              سکــوت خـلوتـم یـــخ کرد برگرد              

         بـــرای بــــردن بــــــارِ دل مـــن            

            مسافــــربی بـرو برگـرد  بـرگرد            

 

 

 

................

 کتاب، همصدا با نخل های تشنه

به چا پ دوم رسید

 


   

مجمــوعـــه ی تـــازه تـرین غـــزلیات, رباعیات و دوبیتی هایم چـــاپ ومنتشر

همصــــدا با نخـــــل های تشـــــنه

در کمترازچهار ماه به چاپ دوم رسید

این مجمـوعـه  در ۱۴۰ صفـحه شعـر شامل نو انــدیشه تـرین و تازه تــرین سـروده های اینجانب ســید محمدرضا      هاشمــی زاده با صــدوبیست غـزل، سی رباعـی،و سی دوبیتی بسیارنواندیش وتازه،که حاصل تلاشهای   شعــــری ام از سال ۸۰تا ۹۰ است ،با مضامین تازه .   ساختاری صمیمی وهمسو با شعرمعاصر،چگونگی ارسال کتاب درزیر مطلب خدمت دوســــتان بطور  کامل توضیح داده شده است   .

اطلاعات کامل در مورد ارسال ودر یافت وهزینه پست کردن  کتاب،

( همصدا با نخـــــل های تشــــنه    (در هرنقطه کشور

روش اول پرداخت هزینه *-پرداخت هزینه کتاب از طریق کارتهای عابر بانک عضو شتاب

۱-واریز مبلغ(چهار هزارومان) پول کتاب به اضافه هزینه پست   پیشتازهم چهارهزار تومان که در زیر توضیح داده شده به حساب سیبا آقای سید محمدرضا هاشمی زاده از طریق کارت

به کارت   شماره کارت:

۲۴۳۵  ۴۹۲۳  ۹۹۱۱  ۶۰۳۷ قیمت کتاب (چهار هزار تومان ) هم تومان... هزینه پست پیشتازچهار هزار تومان... در این صورت قیمت کتاب به اضافه  ارسال باپست پیشتاز..جمعا(۸۰۰۰) واریز وسپس آدرس کامل پستی خودتان را به همین وبلاگ کامنت فرمائیید..تا کتاب فوری ارسال شود 

 

###########

2_روش دوم پرداخت هزینه .کلمبلغ۸۰۰۰ تومان۰..قیمت کتاب وهزینه پست پیشتاز روی هم را به  حساب شماره حاری (۰۳۱۳۲۰۵۹۰۳۰۰۳)  بنام سید محمدرضا هاشمی زاده.به نشانی اســتان بوشهر . خورموج. بانک صادرات خورموج شعبه مرکزی واریز نمائید.،وآدرس کامل پستی خود خود را همراه با نام وشهـرت کاملتان به  این وبلاگ  بفرستید تا انشالله در اسرع وقت کتاب به آدرس موردنظرارسال شود و با دریافت کتاب با کامنتی به این وبلاگ ما را در جریان دریافت کتاب قراردهید

    

         همین.........حتـــــــی            

زمــــان دارد ســـــرِ نـاساز گاری با زمین حتی

ازاین بازی خودش هم خسته شد نقش آفرین حتی

منـم از شاخه ای افتاده برگی خشک وسر گردان

مرا با خود ببـر،ای چشمه جـاری همـــین، حتـی

ندادی سهــــم چشما نم به جـــز شبهـــــای بارانی

که بنویسم تورا من خیس،هرشب بیش ازاین حتی

به شعر من نمی گنجی که توشیـرین ترین شـوری

برایت تا بگویم صد غـــــــزل دریـــــــا ترین حتی

در این بی تکیه گاهـــی ها چه تنهــــا مانده ام حالا

ســــراغم را نمی گیــــری، تو هم ای نازنــین حتی

.........................

 

پروازتا حــرم...(  شوق پرواز تا حرم امام رضا )      

 

آقـــــا سلام ، عاشقـــم و دل شکسته ام

از شاعــــران نسل پریشـــان ِ خسته ام

زخمی ترین مســــافـــــر درد آشنای تو

با یک سبد سـتاره ی غم دسته دسته ام

هر وقــــت آمدم زره دور...تــا حــــــرم

جز کولـــــه بار گریــــه برایت نبسته ام

قابــل نبوده ام که نخـواندی دوبـــاره ام

چندی است در هوای زیــارت نشسته ام

بر گنبد طلائی تو بــــــــــــا طواف دل

عاشق ترین کبوتر این خـــــیل بسـته ام

چندی است با تمام غــم و درد بی کسی

من نیز چون نمــــــاز مسافر شکسته ام

ای آشنای ضـــــــــــــــامن آهو نگاه کن

من هم اسیر و زخمی و هم دلشکسته ام

آقا بحق مـــــــــــــــادر پهلو شکسته ات

من نیز در خیال شفــــــــاعت نشسته ام

 

 تصـــــادفی....

 

این روزها چقــــدر فـــــراوان تصادفی

در ذهن شهر خلـــــــوت انسان تصادفی

دیگر به خــط سیر دو چشم اعـتماد نیست

این روزها مسیر اتــــــــــوبــان تصادفی

در طرح هــــــای مبهم بن بست کوچه ها

خط می خورد مسیر خیابـــــــــان تصادفی

بغض عطش به حنجره ی خاک مانده است

در سفره ها که زمـــــــزمه ی نان تصادفی

دیگر به انتهــای زمسـتـــــــان نمی رسـیم

    وقتی ست خـط روشـن بـــــــاران تصادفی   

  در امتداد خـط خـطی ِ این مسیـر هم 

        شایـد رسیـد نقطه ی پـایـان تصادفی       

 

 

  

السلام علیک یا ابا عبد الله الحسین

 

 کاروان رفــتـه ومـن بــا دل باقیمانده

 مانده ام خســته وصد مشکل باقیمانده

................ 

 ازعشق وعطش عطـر پیـام آوردند

 نـوبـاوه ای از اوج قـیــــام آوردند

  تا شــام جهــان زمـاه ، لبریز شود 

 خورشید سه ساله را به شام آوردند 

.................. 

هنوز هــــــم.....؟(سالار شهیدان)

ای بیــــکرانه غـــربت دنـیــــا هنوز هم
تـنــها تـــرین غریبــــــی وتنها هنوز هم
ایـن مــوج هــا صدای غزلهای غــــربتند
در انـعـکــاس خــاطــر دریــــا هنوز هم
گلبوته های خــون تو بعــد از هزار سال
گل می کنـنـد در دل صـحـــرا هنوز هم
 دستی نـــکرده در دل تـــاریـــــخ روزگار
تــــرســـیم عشق مثـل تــو زیبـــا هنوزهم
هـر محـــفلی بنـــام بلنـــدت مـــّزین است
هستی تـــــو شمـع محفـل دلهـــا هنوز هم
از آن خـلایـقـی که د م از عـشق می زدند
عــالــم نکــرده مثـل تـو پیــــــــدا هنوزهم
می بینمـــت غریب وکنـــــارم نشسته ای
می پرســـم از نــــــگاه تو آیـــا هنـوزهم ؟

...............

 

پیام آور کـــربلا (حضرت زینب)

 

هیچکس مانـنــد زیـنب دیــن حــق یـاری نکرد

با کــلام آتــشــیـن خــویـــش دیــنــداری نــکرد

هیـچـکـــس مانـنـد زیـنـب شـط خــون کــربــلا

در کویر تشنه ی عــالــم چـنــین جــاری نــکرد

هیچکس در دامن عصمت چو زیـنــب در جهان

گوهــر خــون شهــیـــدان را نـگهــداری نــکرد

هیچکس ماننـد زینـب جــوجــه هــای خستــه را

در هــوای عــطــر دسـتـانــش پــرستاری نکرد

باغـــبــانی مــثـــل او بــا لالــه هـــای دلنــشیــن

دیــن حــق را در دل تــاریــخ گــلکــاری نـکرد

تا شــکوفــا سازد آن گــلها بـــه فــصل نــوبــهار

باغ را این گونه از هر خار و خس عـاری نکرد

تــا دل نــــوبـــاوه هـا از درد و از غـم نـشــکنـد

خـون دل می خورد اما اشـک خـود جـاری نکرد

بـا تـمـام آن مصــیـبــت هـا که بــر زیـنـب رسید

در هــوای ایـن سـفـر یک لحظه هم زاری نکرد

آن که با آتــش پـیــام خــون بـه قـلـب شب نوشت

با هــمـان خــون حسـیـنی جلوه ی زینــب نوشت

 

 

سالار شهــــــیدان

 سـرسبـز ترین فصل کلام عشقی 

هــرجا که تویی اوج پیـــام عشقی

با آمـدنت جهــــان شکوفـــا گردید

تــاریــــخ تــــولــــد تمـــام عشقی

.................

قمربنی هاشم ابوالفضل العباس

زچشــم دشمنانت خـواب بـردی

تو گوی سبقت از مهـتاب بـردی

نخوردی آب وحسرت ماند برآب

چه زیبـا آبـــــــروی آب بـردی

................

وقتی که جهان زعشق واحساس افتاد

گلبــــرگ گلی زشاخـــه ی یاس افتاد

شد بــــا ل صعــود جمله ی عـالمیان

آن دست که از پیــکر عبــــاس افتاد

 

....دریا ترین گـــدازه



می خواهم از دوچشم ترم خون ببارمت

دلپــاره های تشـــــنه به هامون ببارمت

 از لحظه های زخمـی ِتـاتـارتار،خـویش 

  صدهـا هـــــزار داغ شبــیخون ببارمت  

 دریــا تــریـن گـــدازه بریزم به روزتـو 

 در وسـعـتی زدرد، شبـی خـون ببارمت  

یک شـب بیــا ولیــلی من بـاش نـازنین 

تا نقــد جـان به شیوه ی مجنون ببارمت 

 خورشـید من بیا که تو بالا تـری زعشق   

تـا شعـله شعـله در دل گــــردون ببارمت 

 

 

با رنجهـــــای پدر...

 

این بــار بـابـا  آمــد امــا  نــان  نــیاورد

بغض غریــب ابریــش بـــاران نیـــاورد

دست پدر این زنـدگی ، ایـن بی سرانجام

حتی به هم این بی ســــر و سامان نیاورد

بابا که خود میگفت مهمان خیر خانه است

بر سفـــره ی بــی نانمان مهــــمان نیاورد

بـا چـــــای تلخ تلـخ ، حتـــی مـــادر مـــا

یک حبه قنــد ســـاده بـــا فنــــجان نیاورد

آمــــــد بهــــار تــــازه امـــــا بـا مـــحبت

یک شـــاخه گــل در خـاطـر گلدان نیاورد

آوازهای خســـته ی ایـن شهــــر متـروک

کـوچ پـرسـتو را به ایـــن سامـــان نیاورد

دیــگر زلال چشـــمـهای شـــاپــــرکــــهـا

با آب و بـا آئیــنـه هــــم ایمــــان نیـــاورد

آنــــــروز بابا آمــــد امـــــا پیـنـــه بســته

بـا دستـهـــای خســــته ای که نــان نیاورد

   

.....................   


پائیـــــز 

نگاه هر خیابان بــرگ، پائیز

وآوای درختـان بــرگ، پائیز

 طنین خسته ی نارنجی ِ شهـر

   هوای گریه باران بـرگ، پائیز  

.............


 

زمــــزمه های تنهــــایی

 

 

رباعـیـــات

 

بااشک خودم شکستِ دریا دادم بـربــآد تمـام هســـــتِ دریا دادم  آن شب دل من عجیب توفانی شد وقتـی که دلــم بـدســتِ دریا دادم

 ..............................

می سـوزم اگـربه قـلب دریـــا نزنم

مجنون تر ازاینم که به صحرا نزنم

از بغض گلوگیـــــر شما می پــرسم

حرف دل خـــود را بـــــزنم یا نزنم؟

.............

ابــرآمد وهـرگوشه ی آن باد کشید

هر برگ،که ازشاخه ای افتاد کشید

با اینهمه کـهـکشان وتـاریکی شـب

بایـــد بــسر ســـــتارگان داد کشید


 

دوبیـــــــــــتی ها

 

شکسته بال پـــــروازم پری چند ؟

به اوج دار، این شبــــها سری چند

زمستان در زمستان است امـــروز

دلی لبریز آتش می خـــری چند ؟

............

سخن ازاسب وزین بگذارای مرد

به جایش نقطه چین بگذار ای مرد

شکاری نیست،کاری نیست امروز

تفنگــت را زمیـــن بگـــذار امروز


قابل توجه دوستان بزرگوارم در سراسر 

کشور

دوستان عزیز در هرنقطه ی کشورکه

 تمایــل بداشتن کتـاب تــازه ی شعــرم

(همصدا با نخل های تشـــنه)

داشته باشند،.با توجه به مطلب پست قبلی

وشماره های درج شده میتوانند درخواست

فرموده تا در کوتاه ترین مدت کتاب فوق

به آدرسشان ارسال گردد

      

جز دوست در ِکلبه ی ما بر همه بسته ست

این خلوت آرامش دلهـــــای شکســته ست

......................


 کتاب، همصدا با نخل های تشنه

 


   

مجمــوعـــه ی تـــازه تـرین غـــزلیات, رباعیات و دوبیتی هایم چـــاپ ومنتــشر شد..

همصــــدا با نخـــــل های تشـــــنه

این مجمـوعـه  در ۱۴۰ صفـحه شعـر شامل نو انــدیشه تـرین و تازه تــرین سـروده های اینجانب ســید محمدرضا      هاشمــی زاده با صــدوبیست غـزل، سی رباعـی،و سی دوبیتی بسیارنواندیش وتازه،که حاصل تلاشهای   شعــــری ام از سال ۸۰تا ۹۰ است ،با مضامین تازه .   ساختاری صمیمی وهمسو با شعرمعاصر،چگونگی ارسال کتاب درزیر مطلب خدمت دوســــتان بطور  کامل توضیح داده شده است   .

اطلاعات کامل در مورد ارسال ودر یافت وهزینه پست کردن  کتاب،

( همصدا با نخـــــل های تشــــنه    (در هرنقطه کشور

روش اول پرداخت هزینه *-پرداخت هزینه کتاب از طریق کارتهای عابر بانک عضو شتاب

۱-واریز مبلغ(۳۵۰۰تومان) پول کتاب به اضافه هزینه پستی که در زیر توضیح داده شده به حساب سیبا آقای سید محمدرضا هاشمی زاده از طریق کارت به کارت   شماره کارت:

۲۴۳۵  ۴۹۲۳  ۹۹۱۱  ۶۰۳۷ قیمت کتاب ( ۳۵۰۰) تومان هزینه پست پیشتاز.(۳۵۰۰) تومان در این صورت قیمت کتاب به اضافه  ارسال باپست پیشتاز(۷۰۰۰) تومان جمعا

 

###########

2_روش دوم پرداخت هزینه .کلمبلغ۷۰۰۰ تومان۰ را به     حساب شماره(۰۳۱۳۲۰۵۹۰۳۰۰۳)  بنام سید محمدرضا هاشمی زاده.به نشانی اســتان بوشهر . خورموج. بانک صادرات خورموج شعبه مرکزی واریز نمائید.،وآدرس کامل پستی خود خود را همراه با نام وشهـرت کاملتان به  این وبلاگ  بفرستید تا انشالله در اسرع وقت کتاب به آدرس موردنظرارسال شود و با دریافت کتاب با کامنتی به این وبلاگ ما را در جریان دریافت کتاب قراردهید

......................

رمضان ماه عبادت. تزکیه ورحمت مبارک

فرارسیدن ماه مبارک رمضان،ماه عبادت،تزکیه  

 ومــاه رحمت ومغفرت واسعه ی حق،بشما روزه  

 داران بزرگوارتهنیت،امیدواریم بتوانیم از برکات و 

عنایات خـــاصه این مـــاه پـــربـــرکت به فیض 

کامل برسیم 

..................................


 

رمـضـــــــان

 بـر هــر نفست اشـــاره دارد رمضان

 برعشق و عطش نظاره دارد رمضان

در ظلـمت بـیـــکرانــه ی شبـــهامـــان

دریـــا دریـــا ســــتــاره دارد رمضان

 

...............................

 

 

رباعیـات ودوبیـــتی های تازه ام در

شعر تخصصی کوتاه جهان آنــــات

ونقد ونظرات ارزشمند شما دوستان

 

 ازشما دوستان بزرگوار م اســتدعا دارم با توجه به

ارزش واهمیت خاصی که همیشه برای نقد ونظرات

شما عزیزان صمیمی داشته ام، چنانچه فرصت دارید

به آدرسهایی که در زیر مربوط به رباعیات ودوبیتی

های تازه ام در آنات درج کرده ام..با کلیک بروی این

آدرسهــا..نظرات سازنده وارزشمندتان را درهرقسمت

 درج فرمائید که بی نهایت سپاسگزارم

 

آدرس دوبیتی های تازه ام در آنات

http://aanaat.com/content.asp?id=63277

 

آدرس رباعیــــا تم در آنات

http://aanaat.com/content.asp?id=63221

 

  

                                   

اتفـــــاق تازه

خط می خــورند قــد درخــتان جنـگلی

   یک قتل عــــام تازه بدین سادگی . ولی.....

فــصلی بــرای کوچ پرســتو نمانده است

وقتی که نیست،سقف همان خانه ی گِـلی

 آشــفـته شـــد ز غــرش امواج سهمگین

آرامــش صــمیمی مــرغـــان ســاحلی

خـــالی است از شــکوه شــکفتن بهارها

دیـگر نــمانــد ،از گــل و بلـبل شمایلی

تنـها به رسم زنــدگی و زنده ماندن است

این طرحــهای مضــحک و طرح مسایلی

این جــمع ها کـه حل مـسایل نـمی شود

تنــها هدف نشــستن مــا روی صـــندلی

هــرگـــز دلـی به قلب غـریبم گره نخورد

بــرگـــرد تــا به خـلوت خود بی معطلی

 

                                       ربا عی

 

                      من اهل شکســـــته های بی پیوستم

                      بایک دل خون که مانده روی دستم

                      بــار دل من چقـــدر سنگین بستــــند

                      شاید به گناه اینکه شاعـــــر هســـتم

                              


                            دوبـیــــــــــــــتی

                           

                    زمین در بستر شب خواب می رفت

                    شب از تشویش وبی  مهتاب میرفت

                    ومن افتــاده برگ  از شاخــه ای که

                    پس از عمــــری بروی آب می رفت

                             


                          ....................

                با پوزش از دوستان بزرگوار وصمیمی

              به علت مشکل ناراحتــی چشـــم وتوصــیه

              چشم پزشک، ممکن است  نتوانم حضوری 

              مستمر ومـداوم داشته، وپاسخگوی پیامهای

              محبت آمیز دوســتان باشم وبخصوص آثار

              ارزشمندشان رانقد نمایم،پوزش می خواهم.

              اما حضور گــرم وصمیمی دوســتان را در  

              وبــــلاگم گرامی می دارم،وارج می گذارم

               از همه بزرگوارن صمیمی ،التماس دعا

                

  

ســــــلام دوســـتان صمیــــــمی

همسفر با بهــــــــار

 

 

تا به اوج آسمان با بـــال ِ نو بینم تورا

ازطبیعت سبـــزتربا حال ِ نو بینم تورا

سینه ات آئیـنه ی عشق وزلال دوستی

درشکوفایی چوگلهــا سال ِنو بینم تورا

.....................


تنها گنـــاه شاعــــــــــری ام

 

 لبــریــزِ درد ؛ در رگ شعـرم شــناورم

 صف می کشند حـــــادثـه ها در برابرم

 این روزها کـه بغض زمین شعله می کشد

باید به زخـــــــم های خود ایمان بیاورم

در خلوت غــــــــریب دلم لانه کرده اند

گنجشک ها ی زخمـی بی بال و بی پـرم 

با این همه زمیـنه, بـگو، ای زمین که من

بایـد کجـــای خــاک تـو سـر در بیاورم ؟

بغـض مـرا مجـــــــال شکفتن نمی دهند 

شایـد به جـــرم اینکه زمانـی ست شاعـرم 

تنهـا گنـــــــاه شاعـریَم یک غـزل ، سپید

بـا یـک ردیــف تــا زه  ی داغ کبــوتــرم 

 

 

رباعـــــــی

آلوده به گِل چشمه ی زمزم نکنید

از آینـــــه ها سـنگ فــراهم نکنید

هرشب شبمان ســـیاه تر می گردد

تعـــداد ســـــتاره هایمان کـم نکنید