می دانم هراز گاهی دلت تنگ می شود.
همان دلهای بزرگی که جای من در آن است
آنقدر تنگ میشود که حتی یادت می رود من آنجایم.
دلتنگی هایت را از خودت بپرس.
و نگران هیچ چیز نباش!
هنوز من هستم. هنوز خدایت همان خداست! هنوز روحت از جنس من است!
اما من نمی خواهم تو همان باشی!
تو باید در هر زمان بهترین باشی.
نگران شکستن دلت نباش!
میدانی؟ شیشه برای این شیشه است چون قرار است بشکند.
و جنسش عوض نمی شود ...
و میدانی که من شکست ناپذیر هستم ...
و تو مرا داری ...
برای همیشه!
چون هر وقت گریه میکنی دستان مهربانم چشمانت را می نوازد ...
چون هر گاه تنها شدی، تازه مرا یافته ای ...
چون هرگاه بغضت نگذاشت صدای لرزان و استوارت را بشنوم،
صدای خرد شدن دیوار بین خودم و تو را شنیده ام!
درست است مرا فراموش کردی، اما من حتی سر انگشتانت را از یاد نبردم!
دلم نمی خواهد غمت را ببینم ...
می خواهم شاد باشی ...
این را من می خواهم ...
تو هم می توانی این را بخواهی. خشنودی مرا.
من گفتم : وجعلنا نومکم سباتا (ما خواب را مایه آرامش شما قرار دادیم)
و من هر شب که می خوابی روحت را نگاه می دارم تا تازه شود ...
نگران نباش! دستان مهربانم قلبت را می فشارد.
شبها که خوابت نمی برد فکر می کنی تنهایی ؟
اما، نه من هم دل به دلت بیدارم!
فقط کافیست خوب گوش بسپاری!
و بشنوی ندایی که تو را فرا می خواند به زیستن!
پروردگارت ...
با عشق !
شاید
حس آرامش را برایم بخرند ....
*.........................*
طوری
خاطره بسازید ..... که بعد از شما هم بتواند زندگی کند...
*.........................*
غرورم
را زخمی کنی ، عشقت را سر می‌‌برم
*.........................*
تو
مرا... آنقدر آزردی.. که خودم کوچ کنم از شهرت.. بکنم دل ز دل
چون سنگت.. تو خیالت
راحت.. می روم از قلبت.. می شوم
دورترین خاطره در شب هایت تو به من می خندی.. و به
خود می
گویی: باز می آید و می سوزد از این عشق ولی.. بر نمی گردم
نه!!! می روم
آنجایی که دلی بهر دلی تب دارد.. عشق زیباست و
حرمت
دارد.. تو بمان.. دلت ارزانی هر کس که دلش مثل دلت سرد
و بی روح شده است.. سخت
بیمار شده است.
میترسم از تعبیرشان ، برگرد...
نمیخواهم
تعبیر شوند خواب هایی که در نبودت
مرا عذاب میدهند........
من ... میان همهمه های تمام بادهای
سهمگین جهان ، میان
سیاهیِ این روزهای خاکستری ام .... میان تمام نمیدانم های تو و
میدانم های دلم . دارم غرق می شوم ... ندیده بودی تمنای دلم را
؟؟؟ دلم را که تمام
بخشیده بودمت... نمیدیدی که عاجزانه
میخواست داشتنت را؟ روحم که تازگی ها در پی دل
روانه شده
بود... نمیدیدی و نمیبینی که بی قراری می کند لحظه های نبودنت
را ؟
وجسم... این جسم درد میگیرد و دور خود میپیچد نبودن هایت
را ... دار و ندار این
روزهای رفته که هیچ . داشته ها و نداشته های
این روزهای نیامده هم مال تو . من
تنها نشسته ام که ببینم چه
میکند رویایت ، نبودن هایت و خاطراتت با دلم ، با روحم
و با جسمم.
... برای دلم از نبودن هایت میگویم . به دلم میگویم فراموش کند
روزی که
آمدی و خواستی معنای روزها و شبهایت باشم.....
میدانم بی همسفری در میانه ی راه
برایش دشوار است ... میدانم
که تاب نمی آورد این همه بی تو بودن را ... بیا دلم
.... بیا و باور کن
که آن معنای ساده گذشته از چشم های تو..... و قصه ی " تو
باش
و حکمروای قلعه ی تنهایی هایم باش."... قصه ای بیش نبود.... بیا
دلم و
باور کن زین پس باز هم منو تو تنهاییم.... باز هم از بهشت
رانده شدیم به جرم خوردن
سیب... بیا دلم و باور کن این قصه را..
*.........................*
خیلی مواظب باش!!!
اگه باشنیدن صداش دلت لرزید…
اگه از بدی هاش فرار نکردی و موندی…
دیگه تمومه…!!!
اون شده همه ی دنیـــــــــــــــــــات
از ما که گذشـــت ... ولی به دیگری
موقــتی بودنت را گوشـزد کن!
تا از همان اول فکری به حال جـای خــالیت بکند.....!
*.........................*
چقدر سفت شده پدال دوچرخه دوستي مان! يا من خسته ام يا
شيب
زياد شده...... شايد هم تو ديگر رکاب نميزني!
*.........................*
اگر تـــــــــو نبودی عشـــــــــــــــــق نبود
همین طور اصــــــــــــراری
برای زندگـــــــــــــــــی
اگر تــــــــــــو نبودی...
زمین یک زیر سیگـــــــــــاری
گلی بود
جایـــــــــــی برای خاموش کردن بی حوصلگی هـــــــــــــــا
نفهميدم آمدنت را مات بنگرم، يا رفتنت را
حيران بگريم، باد آورده را
باد ميبرد قبول، اما دلم را که باد نياورده بود...! اين
آخرين بارم بود!!
ديگر احساسم را براي کسي عريان نميکنم! ٌصداقت،يعني حماقت
*.........................*
برگرد و همه را غافل گیر کن، من حتی ، با
خدا هم شرط بسته ام...
................. روزهای تعطیل بیشتر از بقیه روزها دلم
میگیره چون
وقت داری به من فکر کنی ... ولی فکر نمیکنی
*.........................*
اینکه آدم حرفی نمی زند نه اینکه دردی
نداشته باشد. از یک جایی
به بعد آدم خودش می فهمد که حرف زدن فایده ای ندارد....
*.........................*
این روزهایم به "تظاهر" میگذرد
تظاهر به بی‌تفاوتی ، به بی‌خیالی ،
به اینکه مهم نیست . . . وچه سخت می‌کاهد از
جانم این نمایش لــعــنــتــی
. .
*.........................*
می دونی
باید بفهمــــــــی وقتی دلت می
گیره
...
تنهایــــــــــــی !
باید یاد بگیری از هیچ کس توقع نداشته باشی !
باید عادت کنی که با
کسی درددل نکنی !
باید درک کنی که هر کس مشکلات خودشو داره
به
خاطر روی زیبای تو بود
که نگاهم به روی هیچ کس خیره نماند
به خاطر دستان پر مهر و گرم تو بود
که دست هیچ کس را در هم نفشردم
به خاطر حرفهای عاشقانه تو بود
که حرفهای هیچ کس را باورنداشتم
به خاطر دل پاک تو بود
که پاکی باران را درک نکردم
به خاطر عشق بی ریای تو بود
که عشق هیچ کس را بی ریا ندانستم
به خاطر صدای دلنشین تو بود
که حتی صدای هزار نی روی دلم ننشست
و به خاطر خود تو بود
فقط به خاطر تو
گل گلدون من شکسته در باد
تو بيا تا دلم نکرده فريادگل شب بو ديگه شب بو نميده
کي گل شب بو رو
از شاخه چيده
گوشهء آسمون پر رنگين گمون
من مثل تاريکي تو مثل
مهتاب
اگه باد از سر زلف تو نگذره
من ميرم گم ميشم تو جنگل خواب
گل
گلدون من ماه ايوون من
از تو تنها شدم چو ماهي از آب
گل هر آرزو رفته از
رنگ و بو
من شدم رودخونه دلم يه مرداب
آسمون آبي ميشه
اما گل
خورشيد
رو شاخه هاي بيد
دلش ميگيره
دره مهتابي ميشه
اما گل مهتاب
از برکه هاي آب
بالا نميره
تو که دست تکون ميدي
به ستاره جون ميدي
ميشکفه گل از گل باغ
وقتي چشمات هم مياد
دو ستاره کم مياد
ميسوزه
شقايق از داغ
گل گلدون من ماه ايوون من
از تو تنها شدم چو ماهي از آب
گل هر آرزو رفته از رنگ و بو
من شدم رودخونه دلم يه مرداب
نامش را هرچه میخوای بگذار