روان شناسی خلقت انسان - فاطمه در زمین منصوره درآسمان

آیت‌الله العظمی حسین وحید خراسانی:

صدیقه کبری همان طوری که در عنوان اوست: المجهولة قدرا. این جهالت قدر بالنسبه به جمعی دون جمعی نیست. تارةً جهل، استناد می‌شود به جاهل، قهرا متعدد می‌شود، تارةً طرف اسناد، مجهول است. در این جمله: المجهولة قدرا. لذا عامه ناس الا اخص الخواص از این معرفت محرومند، اما از کنه معرفت او همه محرومند، لان الخلق فطموا عن معرفتها، مطلق خلق قطع شدند از معرفت او. اگر ما او را می‌شناختیم این قصور و تقصیر نسبت به حق آن حضرت نبود.

هر شخصیتی معرفتش به دو امر است: یکی مبدأ، دوم منته.

روایات در مبدأ و منتهای صدیقه کبری محتاج به سند نیست؛ چون در حد تواتر اجمالی است، علاوه، مشتمل بر صحاح و موثقات است از منابع عصمت. بحث مبدأ خلقت آن حضرت و منتها، هنگام وَبَرَزُوا لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ . این دو جهت بهت‌انگیز است، و ما به یک روایت اکتفا می‌کنیم که شیخ صدوق -اعلی الله مقامه- در معانی الاخبار ذکر کرده. عمده درایت این روایت است، فقه این حدیث است. حدیث مشتمل بر مبدأ خلقت آن حضرت و منتهای امر اوست. متن حدیث باید خوانده بشود:
عن أبی عبدالله، عن آبائه علیهم السلام، قال رسول‌الله صلی‌الله علیه وآله: خلق نور فاطمة قبل أن یخلق الأرض والسماء ، مبدأ خلقت این است. مقدّم بر خلق تمام سماوات و ارضین و کهکشانها و ثوابت و سیّارات، خلقت این قدّیسه عالم است. آیا گوهر وجود او چه گوهری است؟ خلق نور فاطمة قبل أن یخلق الأرض والسماء . حالا آن قبل چه اندازه بوده لا یعلم الا هو.

فقال بعض الناس‌: یا نبی الله! فلیست هی إنسیة‌؟ این سؤال طرح شد: اگر خلقت مقدم بر خلق تمام عالم ماده است، پس این مخلوق انسیه نیست، انسان نیست، گوهر دیگری است؟ جواب آن حضرت این است… فقال بعض الناس‌: یا نبی‌الله! فلیست هی إنسیة ؟ فقال‌: فاطمة حوراء إنسیة‌؛ صورت، صورت انسان است ولی سیرت، آن باطن وجود، حوراء است. در مرحله تقدس از تمام عوارض این عالم است.

قالوا : یا نبی‌الله! وکیف هی حوراء إنسیة ؟ باز این سؤال طرح شد: چگونه او حورای انسیه است؟ در این جا تعبیر عوض شد و عمده این است. آنچه محیر العقول است، این است: اول مجهول بود، خلق نور فاطمه، در اینجا معلوم شد. بیان خاتم نکته مهمش اینجاست: قال‌: خلقها‌الله عز وجل من نوره – اینجاست حیرة الکمل- خلقها الله عز وجل او را از نور خود ذات قدوس. این را کسی می فهمد که سوره نور را بفهمد، بعد بفهمد: اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَاةٍ. تفسیر شده آن مشکات به صدیقه کبری. او را از نور خودش آفرید قبل از خلق آدم.
فلما خلق الله عز وجل آدم عرضت على آدم – این قرآن بطونی دارد وَعَلَّمَ آَدَمَ الْأَسْمَاءَ کُلَّهَا –عرضت على آدم .

قیل: یا نبی الله! وأین کانت فاطمة ؟ این سؤالات کاشف از درک سائلین است. وقتی خلقت قبل از سماوات و ارض است پس مکان فاطمه کجا بوده ؟ وأین کانت فاطمة ؟ قال : کانت فی حقة تحت ساق العرش؛ جایگاه او در حقه ای بود زیر ساق عرش رحمان. این هم مکان و محل او بود.
بعد سؤال شد… این سؤالات کاشف از اسراری است. قالوا :یا نبی الله! فما کان طعامها ؟ آیا طعام او چه بود؟ بعد فرمود: التسبیح والتقدیس والتهلیل والتحمید . قوت او این چهار امر بود: تسبیح خدا، تقدیس خدا- فرق بین تسبیح و تقدیس بسیار عمیق است- بعد باز تهلیل خدا، نهایت امر تحمید . آن مکان! این طعام!

فلما خلق الله عز وجل آدم وأخرجنی من صلبه وأحب الله عز وجل أن یخرجها من صلبی؛ محبوب خدا این بود که این نور از صلب من خارج بشود، جعلها تفاحة ، همه اش منتسب به خدا است بدون وساطت، جعلها تفاحة فی الجنة وأتانی بها جبرئیل فقال لی: … کیفیت جریان امر این است: فقال لی : السلام علیک ورحمة الله و برکاته… یا محمد! إن ربک … إن ربک یقرئک السلام؛ خدا به تو سلام می‌کند، قلت‌: منه السلام وإلیه یعود السلام، قال‌: یا محمد! إن هذه تفاحة – تعبیر این است، عبارات اشاراتی دارد، الهدایا علی مقدار مهدیها- بعد تعبیر این است: یا رسول‌لله نیست، به اسم خطاب است، به آن اسم خاص، چون طرف ذات قدوس است، جبرئیل مبلّغ است. إن هذه تفاحة أهداها الله عز وجل إلیک من الجنة‌؛ این سیب را خدا به تو هدیه داده ، یعنی چه؟ یعنی احدی جز تو شایسته این نبود؛ آن هم خدا به عنوان هدیه به تو داده. کسی که هدیه‌ی خداست به خاتم النبیین، آیا ما قدرت درک عظمت او را داریم؟

فأخذتها وضممتها إلى صدری‌، وقتی هدیه‌ی خدا بود، رفتار خاتم این است: گرفتم، بر سینه‌ام گذاشتم. قال‌: یا محمد! یقول الله جل جلاله: کلها ؛ باید این سیب را تناول کنی، ففلقتها‌؛ سیب را شکافتم… این جاست که عقل هر حکیمی، فوق حکما هم متحیر است: کسی که شب معراج رسیده به دَنَا فَتَدَلَّى‌، رسیده به أَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى‌، وقتی نور را دید، فزعت‌، چه نوری بوده؟! فرأیت نورا ساطعا وفزعت منه فقال: … باز به اسم خطاب کرد: ما لک لا تأکل، کلها ولا تخف؛ نترس، این سیب را باید تناول کنی، فإن ذلک النور – وقت نیست، ان شاء الله وقت دیگر شرح این تتمه باید روشن بشود- کلها ولا تخف فإن ذلک النور للمنصورة فی السماء وهی فی الأرض فاطمة، این نور کسی است که اسم آسمانی او منصوره است، اسم زمینی او فاطمه است.

قلت: مطلب به قدری عمیق است که خود پیغمبر خاتم- وَعَلَّمَکَ مَا لَمْ تَکُنْ تَعْلَمُ وَکَانَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکَ عَظِیمًا – سؤال کرد: لم سمیت فی السماء المنصورة وفی الأرض فاطمة؟ وجه این دو تا اسم چیست؟ آنها سؤالات اصحاب بود، این، سؤال خود خاتم است. چرا در آسمان اسم او منصوره است؟ چرا در زمین اسم او فاطمه است؟ قال‌: سمیت فی الأرض فاطمة لأنها فطمت شیعتها من النار وفطم أعداؤها عن حبها.

این سر اسم زمینی است اما سر اسم آسمانی، آن، منتهای این مبدأ را نشان می‌دهد. گفتیم: معرفت به معرفت مبدا و منتهاست، مبدآ شد نور خدا، منتها چیست؟ وهی فی السماء المنصورة وذلک قول الله عز وجل: ویَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ بِنَصْرِ اللَّهِ ؛ اسم آسمانی او منصوره است، چون نصرت خدا خلاصه شده در فاطمه زهرا. وذلک قول الله عز وجل: ویَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ بِنَصْرِ اللَّهِ یَنْصُرُ مَنْ یَشَاءُ . مبدأ شد نور خدا، منتهی شد آن کسی که تمام انبیا، تمام اولیا، همه چشم به راه او هستند در قیامت کبری تا آن نصر خدا ظاهر بشود.

این گوهری است که ما عمری تقصیر کردیم. این مملکت که به عنوان مملکت شیعه شناخته شده، روز شهادت او باید جوری به پاخیزد متناسب با این مقام. این چه مقامی است؟ آن وقت همچو کسی دیگر زبان عاجز است. آن کسی که شناخت او کی بوده: وقتی دستش را از خاک قبر بیرون کشید هاج به الحزن…

در بیست و دو نهج البلاغه این است: وقتی نور خدا را، آن هم با بدن آزرده، با پهلوی شکسته، به خاک سپرد، دیگر کسی نیست که با او حرف بزند، برگشت رو به قبر گفت: السلام علیک یا رسول الله عنی وعن ابنتک النازلة فی جوارک والسریعة اللحاق بک؛ این دختری که به این زودی به تو ملحق شد. بعد جمله ای گفت که این جمله در تاریخ زندگی او نه سابقه داشته، نه لاحقه: قلّ یا رسول الله… قلّ یا رسول‌الله عن صفیتک صبری؛ دیگر صبر من کنار این قبر تمام شد، ورقّ عنها تجلدی‌. از قلب آن یگانه مرد عالم باید دید عظمت مصیبت در چه حد است. بعد که این کلمات را گفت، عرض کرد: یا رسول الله! من فراق تو را دیدم، تو را در ملحوده قبرت گذاشتم، وفاضت بین نحری وصدری نفسک ، بین گلوی من و سینه من جان تو را خدا قبض کرد، بعد از آن مصیبت به این مصیبت گرفتار شدم، اما مصیبت را نگفت، فقط دو جمله گفت: – سعی کنید در این ایام هرچه می‌توانید کاری کنید که احیا بشود امر صدیقه کبری و از این فیض عظیم نمانید. در بلاد منتشر بشوید ، بعد به مردم بگویید: مصیبتی که قلب «قلب عالم امکان» را این‌جور پریشان کرد، وظیفه ما چیست؟ – گفت: یا رسول‌الله! واستخبرها الحال؛ خودت از دخترت خبر بگیر، حال او را بپرس. آن جمله ای که نمی‌شود گفت، این است: فأحفها السؤال‌، احفا استقصای در پرسش است. چه بوده؟ چه گذشته؟ چه تحملی؟!

به پیغمبر خاتم امیرالمؤمنین عرض می‌کند: یا رسول الله! فأحفها السؤال ، یعنی چه؟ یعنی فاطمه به من نگفت، رفت و هرچه بود با خودش برد، اما تو پیگیری کن، از او در بیاور که بر او چه گذشته که وقتی تو از دنیا رفتی با آن سلامت بود اما وقتی من به تو تحویل دادم، شبحی بود 

-------------------------- 

 یا نور
راستی من نتوانستم متوجه بشوم ارتباط کلمه ی " روان شناسی خلقت " را با متن ؟
اللهم عجل لولیک الفرج/محجوبه  

یا نور 

خلقت فاطمه و ما که از روح خدا در ما دمیده شده (خلقت فیه من روحی)یک امر روانی است خدا نور است . الله نورالسموات والارض.../آیه ۳۵سوره نور /نورفاطمه هم ازنور خدا است
عن أبی عبدالله، عن آبائه علیهم السلام، قال رسول‌الله صلی‌الله علیه وآله: خلق نور فاطمة قبل أن یخلق الأرض والسماء
امام صادق (ابی عبدالله)دراین حدیث می فرماید خلق نورفاطمه قبل ازخلق آسمانها وزمین است پس یک امر روانی است
آن نورمثل نور لامپ وآتش نیست که یک امرفیزیکی باشد نوری است که دل را روشن میکند آرامش میدهد یکی ازصفات فاطمه لیله بیان شده است یعنی آرامش بخش دروصف شب درقرآن آمده که لیسکنوافیه یعنی درآن آرامش است یا آرامش می یابید 

قال رسول الله ‌: خلقها‌الله عز وجل من نوره یعنی خدا فاطمه را از نور خودش خلق کرد  

قالوا :یا نبی الله! فما کان طعامها ؟ آیا طعام او چه بود؟ بعد فرمود: التسبیح والتقدیس والتهلیل والتحمید 

اینها که طعام او بوده یک نوع نور است آرامش دهنده است امروزه به درمانجویان کلینک های روان شناسی بالینی دردنیا میگن یک کلمه را تکرار کنید تا هورمون کرتیزول شما کم شود وآرامش بیشتری داشته باشید ستایش ویادخدا با زبان نیزکه ذکرش تزریق انرژی مثبت مطلق به ما است سبب آرامش است حتی غذای طبیعی هم که میخوریم غریزه گرسنگی اشباع شده آرامش می یابیم کسیکه با غرائزش می جنگد مثل راهبه ها وکمونیست ها آرامش ندارند وچون نورخدا وسنت خدا راکنارمیگذارند وترک میکنند همیشه متلاطم ودراضطراب هستند وآرامش ندارند  

قلت: مطلب به قدری عمیق است که خود پیغمبر خاتم- وَعَلَّمَکَ مَا لَمْ تَکُنْ تَعْلَمُ وَکَانَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکَ عَظِیمًا – سؤال کرد: لم سمیت فی السماء المنصورة وفی الأرض فاطمة؟ وجه این دو تا اسم چیست؟ آنها سؤالات اصحاب بود، این، سؤال خود خاتم است. چرا در آسمان اسم او منصوره است؟ چرا در زمین اسم او فاطمه است؟ قال‌: سمیت فی الأرض فاطمة لأنها فطمت شیعتها من النار وفطم أعداؤها عن حبها. 

دوری ازآتش سبب آرامش است فاطمه شفاعت کننده و دورکننده یارانش ازآتش است  

بطورمطلق آرامش یک امر روانی است اگربه یکی که الگوی شما است بگی دوستت دارم او بگه دوستت ندارم دلت می شکنه  

اشکت جاری میشه این اضطراب است فاطمه دشمنانش را ازمحبتش محروم میکند واین اضطراب است ودوری از آرامش  

کسی که کسی رادوست ندارد اسمش را بزبان نمی اورد حتی اگر او را هیبنوتیزم (خواب مصنوعی)کنند مثلا ما اگرازکسی ظلم دیده باشیم سعی میکنیم درصحبت هایمان اسم اورا بزبان نیاوریم یا اگراسمش امد حرف توی حرف بینداریم وموضوع راعوض کنیم تا نامش را نشنویم فاطمه دشمنانش را اینطوری ازخود دور میکند در دنیا اول برای همسایه دعا میکرد اما دراخرت فقط راستگویان وامانت داران را شفاعت میکند(امام علی :به رکوع وسجودطولانی افراد ننگرید شاید از روی عادت باشد ولکن انظرواالی الصدق والامانه )پیغمبر:خداهیچ پیغمبری را برنینگیخت ومبعوث نکرد الا به راستگوئی وامانت داری/این دوصفت نیزمربوط به روان است  

این سر اسم زمینی است اما سر اسم آسمانی، آن، منتهای این مبدأ را نشان می‌دهد. گفتیم: معرفت به معرفت مبدا و منتهاست، مبدآ شد نور خدا، منتها چیست؟ وهی فی السماء المنصورة وذلک قول الله عز وجل: ویَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ بِنَصْرِ اللَّهِ ؛ اسم آسمانی او منصوره است، چون نصرت خدا خلاصه شده در فاطمه زهرا. وذلک قول الله عز وجل: ویَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ بِنَصْرِ اللَّهِ یَنْصُرُ مَنْ یَشَاءُ . مبدأ شد نور خدا، منتهی شد آن کسی که تمام انبیا، تمام اولیا، همه چشم به راه او هستند در قیامت کبری تا آن نصر خدا ظاهر بشود.